Dolegliwości intymne – jak chronić i pielęgnować skórę okolic intymnych?

Przyczyny i objawy dolegliwości okolic intymnych

Wśród przyczyn infekcji intymnych wymienia się:

• noszenie nieprzewiewnej i obcisłej bielizny
• podatność na nawracające infekcje
• niewłaściwa higiena intymna
• reakcje alergiczne na mydło i detergenty
• menstruacja
• przyjmowanie doustnej antykoncepcji
• antybiotykoterapia
• suchość pochwy
• aktywność seksualna
• korzystanie z basenu, sauny, solarium
• długie przebywanie w mokrym kostiumie kąpielowym
• nadmierna potliwość

Uczucie dyskomfortu okolic intymnych może oznaczać delikatne podrażnienie zewnętrznych narządów płciowych, ale w wielu przypadkach może być symptomem choroby czy infekcji intymnej. W przypadku takich uciążliwych dolegliwości jak świąd czy pieczenie sromu kobietom zależy na szybkiej uldze. Trivagin żel do stosowania w przypadku łagodzenia świądu i pieczenia różnego pochodzenia. Efekt łagodzący po 5 min. od aplikacji*. Eliminuje suchość skóry i błon śluzowych i utrzymuje właściwe pH odpowiedzialne za tworzenie bariery ochronnej skóry. Trivagin żel wspomaga odbudowę naturalnej flory bakteryjnej sromu i krocza, dzięki czemu chroni je przed rozwojem flory patogennej. Dodatkowo jest łatwy w użyciu, nie brudzi bielizny i nie pozostawia uczucia lepkości.**

Rodzaje infekcji intymnych

Infekcje układu moczowo-płciowego są efektem zaburzenia prawidłowej flory fizjologicznej w pochwie.

Poniższy opis infekcji ma jedynie charakter informacyjny. W zależności od rodzaju objawów infekcji intymnych to lekarz ginekolog, jako specjalista, jest w stanie zdiagnozować chorobę oraz zalecić dalsze badania i leczenie.

Bakteryjne zakażenie pochwy (BV - Waginoza bakteryjna)

Jest to najczęściej spotykane zakażenie pochwy u kobiet w wieku reprodukcyjnym – dotyczy ono ok. 50% zgłaszanych infekcji.²

Przyczyna: Zaburzenie równowagi flory bakteryjnej pochwy, gdy ilość bakterii kwasu mlekowego, stanowiących naturalną barierę ochronną (Lactobacillus) zostaje ograniczona przez nadmierny rozwój beztlenowych bakterii szczepów takich jak Gardnerella vaginalis, Mycoplasma hominis, Prevotella, Mobiluncus.
Objawy: Upławy o mleczno – szarym kolorze i nieprzyjemny „rybi” zapach. Choroba może przebiegać bezobjawowo. Dlatego przy wizycie zaleca się rutynowe badanie flory pochwy.
Terapia: Zazwyczaj jest to kuracja antybiotykiem w formie doustnej lub dopochwowo. Pomocniczo zaleca się uzupełnienie bakterii kwasu mlekowego, aby wspomóc prawidłowy skład flory pochwy.
Ważne: Zaniedbanie leczenia waginozy bakteryjnej może wiązać się z groźnymi następstwami dla kobiet w ciąży oraz skutkować nawracającym zapaleniem dróg moczowych.

Grzybicze zapalenie pochwy (Kandydoza, in. Grzybica)

To druga najczęściej stwierdzana infekcja intymna.

Przyczyna: Zakażenie grzybami - drożdżakami (Candida Albicans) w czasie współżycia lub przez niewłaściwą higienę. Rozwojowi zakażenia sprzyja stan obniżonej odporności organizmu spowodowany kuracją antybiotykową, chorobami przewlekłymi (cukrzycą), ciążą lub otyłością.
Objawy: Świąd i pieczenie, ból podczas stosunku i oddawania moczu, białe serowate upławy.
Terapia: Szybkie podanie leku przeciwgrzybicznego.
Ważne: Ze względu na duży dyskomfort dla pacjentki istotne jest szybkie podanie leku przeciwgrzybiczego oraz preparatu na odbudowanie flory bakteryjnej.

Rzęsistkowe zapalenie pochwy (Rzęsistkowica)

Stanowi 5% wszystkich zakażeń pochwy.

Przyczyny: Zakażenie drogą płciową pierwotniakiem Trichomones vaginalis (rzęsistek pochwowy).
Objawy: Podrażnione miejsca intymne, uczucie świądu, pieczenia i zaczerwienienia. Pacjentki zgłaszają ból podczas zbliżenia oraz obfite upławy o zielono – żółtym lub szarym kolorze. Może towarzyszyć im „rybi” zapach.
Terapia: Najczęściej stosuje się antybiotyki oraz preparaty z bakteriami kwasu mlekowego dla odbudowy mikroflory bakteryjnej organizmu.
Ważne: Szybkie wdrożenie leczenia, aby zapobiec przeniesieniu zakażenia na szyjkę macicy, jajowody i drogi moczowe. Leczenia wymaga również partner.

Czasem do rozpoznania rodzaju infekcji nie wystarczy sam wywiad lekarski, a potrzebne jest specjalistyczne badanie. Tym bardziej pacjentka nie jest w stanie sama zdiagnozować rodzaju swojej infekcji.

Bibliografia:

1. *Badanie in vivo efektu łagodzacego (stinging test).

 

**Badanie aplikacyjne, sprawozdanie nr 168211-1/24/GDA/PK.